TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Japonia.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA:15.06.1992.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies myśliwski do polowania na ptaki i małą zwierzynę. Pies do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne.
Bez prób pracy.
ZARYS HISTORII RASY: Shiba była rodzimą japońską rasą już od czasów pierwotnych. Słowo „shiba” oznacza coś „małego”, „małego psa”. Środowiskiem, w jakim ukształtowała się shiba, był górzysty obszar, położony nad brzegiem Morza Japońskiego; [shiba] używana była [tam] do polowania na małą zwierzynę i ptaki. Przedstawiciele rasy różnili się od siebie nieznacznie, ze względu na zróżnicowanie miejsc ich pochodzenia.
Ponieważ w latach 1868-1912 sprowadzano z Anglii takie psy, jak setery angielskie i pointery, polowania stały się w Japonii formą sportu. Krzyżowanie shiby z angielskimi psami stało się tak powszechne, że w okresie między rokiem 1912 a 1926 czysta shiba stała się prawdziwą rzadkością, której występowanie ograniczało się do obszarów, z których się wywodziła. Około roku 1928 myśliwi i inni wykształceni ludzie zainteresowali się ochroną czystej shiby ; rozpoczął się poważny program ochrony niewielkiej liczby czystych linii, natomiast wzorzec rasy ostatecznie ujednolicono w 1934 r. W 1937 r. shiba została uznana za „pomnik przyrody”; następnie hodowano ją i ulepszano tak, by stała się znakomitą rasą, jaką znamy dziś.
WRAŻENIE OGÓLNE: Pies małej wielkości, harmonijny, o dobrym kośćcu i dobrze rozwiniętych mięśniach. Mocnej budowy. Szybki, swobodny i piękny chód.
ISTOTNE PROPORCJE: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Temperament – wierny, o wyostrzonych zmysłach, bardzo czujny.
GŁOWA :
OKOLICA MÓZGOCZASZKI :
Czaszka: Szerokie czoło.
Stop: Wyraźnie zaznaczony, z delikatną bruzdą.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Pożądany czarnego koloru. Grzbiet nosa prosty.
Kufa: Umiarkowanie gruba, zwężająca się.
Wargi: Przylegające.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Zęby mocne; zgryz nożycowy. Policzki: Dobrze wykształcone.
Oczy: Stosunkowo małe, trójkątne, ciemnobrązowego koloru; zewnętrzne kąciki oczu skierowane ku górze.
Uszy: Stosunkowo małe, trójkątne, nieco pochylone do przodu, pewnie stojące.
SZYJA: Gruba, mocna i zharmonizowana z głową i tułowiem.
TUŁÓW:
Grzbiet: Prosty i mocny.
Lędźwie: Szerokie i umięśnione.
Klatka piersiowa: Głęboka; żebra umiarkowanie wysklepione. Brzuch: Dobrze podciągnięty.
OGON: Wysoko osadzony, gruby, zdecydowanie zwinięty lub zagięty jak sierp nad grzbietem; gdy ogon jest opuszczony, jego koniec sięga niemal stawów skokowych.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE : Widziane z przodu., przednie kończyny proste.
Łopatki: Łopatka umiarkowanie ukośna.
Łokcie: Przylegające.
KOŃCZYNY TYLNE:
Uda: Długie.
Podudzia: Krótkie, ale dobrze rozwinięte. Stawy skokowe: Grube i mocne.
ŁAPY: Palce zwarte i dobrze wysklepione. Opuszki twarde i elastyczne. Pazury twarde, preferowane ciemnego koloru.
CHÓD/RUCH : Lekki i energiczny. SZATA:
WŁOS: Włos okrywowy szorstki i prosty; podszycie miękkie i gęste; włos na ogonie nieco dłuższy i odstający.
MAŚĆ: Ruda, czarna podpalana, sezamowa, czarna sezamowa, ruda sezamowa.
Definicja koloru sezamowego:
• Sezamowy: Równomierne połączenie białych i czarnych włosów.
- Czarny sezamowy: Przewaga czarnych włosów nad białymi.
- Rudy sezamowy: Rude tło, połączone z czarnymi włosami. Wszystkie wspomniane wyżej kolory muszą mieć „urajiro”.
„Urajiro”: Biaława szata po bokach kufy, na policzkach, spodzie żuchwy, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i spodniej części ogona oraz wewnętrznej stronie kończyn.
WIELKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA: Wysokość w kłębie: Psy: 40 cm.
Suki: 37 cm. Tolerancja 1,5 cm powyżej i poniżej.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
- Sucze psy, samcze suki.
- Nieprawidłowy zgryz (przodozgryz lub tyłozgryz).
- Liczne braki w uzębieniu.
- Płochliwość.
- WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
- Nie stojące uszy.
- Wiszący lub krótki ogon.Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
- Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.